Jayson is trans man en wil zwanger worden

 ‘Seahorse dads’ of zeepaardjespapa’s worden mannen zoals Jayson genoemd. Jayson is trans. Hij is een man, gedraagt zich als man, voelt zich man én zal binnenkort ook hopelijk zijn eigen kindje dragen.  

Wat betekent het voor jou om een kinderwens te hebben? 

Dat ik ouder wilde worden wist ik als kind al zeker. Hoe ik die wens in vervulling zou laten gaan, heeft wel voor twijfel gezorgd.  

Zowel mijn jeugd als mijn job gaven me een realistisch beeld van hoe kinderen zijn. Ik werk als bewegingsagoog met kinderen. Ik zet sport als middel in om kinderen te helpen. Ik kom zowel kinderen met autismespecifieke gedragsstoornissen tegen, als kinderen die gewoon moeten leren om wat weerbaarder te zijn. Elk kind kijkt anders naar de wereld. Dat vind ik prachtig. Kinderen zijn eerlijk en puur en kunnen je zo veel leren door hun onbevangenheid. Dat als ouder van op de eerste rij mogen meemaken lijkt me het mooiste wat er is. 

Mijn broer kampt met gedragsproblemen, dus dat het niet met elk kind even gemakkelijk gaat, is iets wat ik heel jong al wist. Mijn moeder is erin geslaagd om een warme en veilige thuis te creëren voor ons, ook bij mijn transitie.  

 

Hoe heb je de stap gezet om te proberen om je kinderwens in vervulling te laten gaan? 

Toen ik op mijn 17de in transitie ging, had ik me voorgesteld om samen met een partner kinderen te krijgen. Die partner is tot nu, 7 jaar later, uitgebleven en daar heb ik vrede mee. Ik heb adoptie overwogen. Maar hoe adoptie hier in Nederland verloopt, sluit niet helemaal aan bij mijn overtuigingen. Het is eerder iets voor rijke mensen, het idee een kind te gaan kopen vind ik niet prettig. Ik begrijp waarom buitenlandse adoptie onder vuur ligt, maar bij kinderen uit Nederland is de onzekerheid in de eerste paar jaar voor mij te groot. 

Toen ik op mijn 17de in transitie ging, had ik me voorgesteld om samen met een partner kinderen te krijgen. 

24 ben ik nu, veel mensen vinden dat erg jong. Maar de puzzel werk, wonen en financiële stabiliteit op dit moment gunstig in elkaar valt. Ook mentaal voel ik mij klaar voor de stap richting ouderschap.  

 

Hoe belangrijk is je netwerk? 

Ik beschouw mezelf als zeer geprivilegieerd op dit vlak. Ik hecht heel veel belang aan mijn vrienden en vaak lijken zij zelfs bijna enthousiaster dan mij over de stappen die ik zet. In principe voed je een kind alleen op, maar invloeden uit de omgeving spelen een heel belangrijke rol. Ik weet dat ik hulp zal nodig hebben. Steun van buitenaf stelt me bijvoorbeeld in staat om te blijven werken en mijn inkomen te behouden. Veel vrienden van mij hebben al kinderen en geven aan af en toe een dag te willen oppassen.  

Het plan is dat ik voorlopig bij mijn moeder blijf wonen, maar het is niet de bedoeling dat zij een grotere rol in de opvoeding zal opnemen dan andere oma’s. 

Steun van buitenaf stelt me in staat om te blijven werken en mijn inkomen te behouden. 

 

Waar sta je nu in je traject? 

Het afgelopen jaar heb ik vele onderzoeken en tests ondergaan en nu sta ik op het punt om te proberen om zwanger te worden. Ik ben gestopt met testosteron en nu is mijn menstruatiecyclus terug op gang. We moeten de regelmaat ervan in kaart brengen, om te weten wanneer de ovulatie plaats vindt. Na mijn voortgangsgesprek volgende maand gaan we een eerste poging ondernemen.  

 

Hoe is het om terug geconfronteerd te worden met een menstruatiecyclus? 

Ik ben van nature heel praktisch ingesteld. Ik kan het kaderen als een noodzakelijk deel van het proces. Eigenlijk ben ik opgelucht en zelfs blij dat mijn menstruatie terug op gang is, omdat ik er door het testosteron dat ik gebruikte best lang op heb moeten wachten.  

Eigenlijk ben ik opgelucht en zelfs blij dat mijn menstruatie terug op gang is, omdat ik er door het testosteron dat ik gebruikte best lang op heb moeten wachten. 

 

Hoe verloopt het contact met fertiliteitsspecialisten? 

Over het algemeen verloopt dat goed. Vanaf het begin gaven ze aan dat ik niet de eerste transgenderman was die ze zouden helpen. De communicatie verloopt eerlijk en duidelijk. Ze proberen tegemoet te komen aan de wensen die ik heb en aan de grenzen die ik stel. Zo heb ik gevraagd om zo veel mogelijk door dezelfde persoon begeleid te worden. Administratief is het onmogelijk om in de officiële documenten naar mij te verwijzen als man. In mijn dossier staat wel dat ze me als man moeten aanspreken.  

Ik was daarop voorbereid, maar zo’n fertiliteitskliniek kan best een intimiderende omgeving zijn voor een trans man. Als alleenstaande man binnengeroepen worden in de wachtzaal zorgt soms voor vreemde blikken. Ook hoe er over geslachtsorganen en het hele reproductiestelsel wordt gesproken kan confronterend zijn voor wie minder sterk in zijn schoenen staat.  

Zo’n fertiliteitskliniek kan best een intimiderende omgeving zijn voor een trans man. Als alleenstaande man binnengeroepen worden in de wachtzaal kan zorgen voor vreemde blikken. 

Zelf had ik een minder aangename ervaring toen een verloskundige mij de les spelde over de manier waarop ik wenste te bevallen. Ik dacht op dat moment aan een keizersnede, omwille van drie redenen. Enerzijds is er mijn trans identiteit, anderzijds hebben wij in de familie smalle bekkens en beschik ik over twee baarmoeders, wat voor complicaties kan zorgen. Ze maakte het mij zeer duidelijk dat ze dat belachelijk vond.  

Het ziekenhuis waar dit gebeurde gaf me op verschillende momenten het gevoel maar een nummertje te zijn en ik besliste om daar mijn behandeling niet verder te zettendaar niet meer naartoe te gaan. In het begin van mijn traject daar in het kader van mijn trans zijn voelde ik veel nadruk op depressiepreventie, terwijl ik helemaal geen voorgeschiedenis van depressie heb. Dat stond voor mij een positief gevoel rond zwanger worden in de weg. Omdat ik in de zorg werk, begrijp ik dat ze die informatie moeten geven, maar Ik herkende mezelf niet in de doemscenario’s die ze me voorschotelden. Het voelde alsof ze zich niet voldoende hadden ingelezen in wie ik ben.  

Ook kreeg ik te maken met vooroordelen door mijn leeftijd, alsof ik helemaal ongeïnformeerd aan mijn avontuur begon. Deze vooroordelen hebben mijn beslissing niet beïnvloed, omdat ik zo stevig in mijn schoenen sta. Maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen zo weerbaar is.  

Ondertussen zet ik in een andere fertiliteitskliniek de behandeling verder en ook dDe gynaecoloog van mijn mama, die mij heeft zien geboren worden, is betrokkenzal mijn zwangerschap begeleiden. Mijn aangeboren afwijking behoort tot zijn specialiteitZij is gespecialiseerd in het begeleiden van patiënten met een kinderwens die zoals ik twee baarmoeders hebben. Dat voelt veilig voor mij.   

 

Hoe heb je een donor gevonden?  

Ik had drie keuzemogelijkheden: een gekende donor uit Nederland of uit het buitenland, of een anonieme donor uit het buitenland. Aanvankelijk ben ik op zoek gegaan naar een donor via de website One Wish. Ik vroeg het ook aan de oom van een vriendin, maar deze pistes heb ik snel verlaten. De wachttijd van twee jaar bij de Nederlandse donorbank vond ik te lang. Uiteindelijk heb ik een donor gevonden via een donorbank in Denemarken. Ik heb een donor kunnen kiezen op basis van persoonlijke en genetische kenmerken die mij aanspreken.  

Ik had ook een informatief gesprek over donorschap met een psycholoog. Dit behoort tot het protocol, maar is geen screening. Ik kan me voorstellen dat sommige mensen zich gecontroleerd voelen door zo’n gesprekken. Mensen die seks hebben om een kind te maken moeten niet langs de psycholoog.  

Ik heb er wel veel door geleerd. Die psycholoog gaf mij bijvoorbeeld de tip om alle keuzes die ik nu maak op te schrijven voor mijn kindje. Indien de regelgeving of de manier waarop we er als maatschappij naar kijken zouden veranderen kan je dan gesprekken voeren over hoe het allemaal gegaan is en waarom de keuze voor jou de beste leek. Voor mij is het belangrijk dat mijn kind kan weten waar het vandaan komt.  

Ik kan me voorstellen dat sommige mensen zich gecontroleerd voelen door zo’n gesprekken. Mensen die seks hebben om een kind te maken moeten niet langs de psycholoog.  

 

Welke drempels voorzie je voor jezelf en voor je kind? 

Ik kan me voorstellen dat hoewel mijn kind onze situatie als normaal zal ervaren, er wel vragen zullen komen. Mijn wens is vooral om mijn kind de informatie en de tools mee te geven om sterk te staan in zijn of haar eigen verhaal. Mijn achtergrond geeft me de handvaten om op een leeftijdsbewuste manier met mijn kind te communiceren. Hoe ik ondersteuning zal moeten bieden, hangt uiteraard af van de persoonlijkheid van mijn kind.  

 

Waarnaar kijk je het minst uit als ouder? 

Een minder leuk deel van kinderen opvoeden lijkt me omgaan met een puber. Ik kan me voorstellen dat er vervelende opmerkingen kunnen komen over onze gezinsvorm tijdens de puberteit. Mijn ervaring met mijn broer, die op meesterlijke wijze altijd wist wat hij tegen een ander kon gebruiken, leert me dat het heftig kan worden in die periode. Op zo’n situaties kan je nooit helemaal voorbereid zijn. Ik wil dat mijn kind weet dat het op mij kan terugvallen. 

 

Is er wat jou betreft ruimte voor een eventuele partner in jouw toekomstige gezin? 

Hierin heb ik een nuchtere ingesteldheid. Mensen in het algemeen, moeten mij nemen zoals ik ben en ook mijn keuzes aanvaarden. Ik filter de mensen eruit die het niet eens zijn met mij. Ik apprecieer het wel wanneer iemand de dialoog met me aangaat. Ik ben altijd heel open over wie ik ben en begrijp dat niet iedereen open staat om een relatie te hebben met iemand zoals ik. Ik kan me voorstellen dat het voor een ander een drempel kan zijn dat ik trans ben, al ben ik man, gedraag ik me als man en voel ik mij ook man. Ik vind dat oké, zolang de drempel niet voortkomt uit haat. Wanneer er respect is, kan er ook een vriendschap uit groeien.  

Een partner is in de toekomst meer dan welkom, maar ik heb geen partner nodig als rolmodel voor mijn kind. Ik heb veel vriendinnen en vrienden die een rol zullen spelen in het leven van mijn kind. Hoe meer mensen er van een kind kunnen houden, hoe beter. Ze hoeven hiervoor geen specifiek opvoedende rol op te nemen. Mijn vriendengroep is heel divers en ik ben erg blij dat die diversiteit deel zal uitmaken van de realiteit van mijn kind. Ik geloof dat hij of zij hierdoor een tolerant mens zal zijn.  

 

Wat wil je zeggen tegen mensen die jouw keuze niet goed begrijpen? 

Personen in mijn situatie denken heel goed na over hun beslissing. We worden professioneel begeleid van A tot Z. Ons hele leven is uitgepluisd om na te gaan of we wel geschikt zijn om een kind te krijgen. 

Iedereen heeft dromen in het leven. Personen in mijn situatie denken heel goed na over hun beslissing. We worden professioneel begeleid van A tot Z. Ons hele leven is uitgepluisd om na te gaan of we wel geschikt zijn om een kind te krijgen. Ik kan me voorstellen dat wie wij zijn ingaat tegen gangbare opvattingen. Maar verschil op dat vlak mag bestaan. Het zou niet mogen uitmaken of iemand gay is of trans, zolang een kind kan opgroeien in een stabiele omgeving en veel liefde krijgt.